Het liefst fotografeer ik de kinderen zoals ze zijn. Dit betekent dat een kind niet lachend op elke foto hoeft te staan. In het echte leven is dat immers ook niet zo. Ik houd van een lach, een ingespannen blik, een geconcentreerde blik, een ondeugende blik en elke andere blik die zo kenmerkend is voor jullie kind. Zo vertel ik een verhaal met mijn foto’s over jullie kind.

Om dit voor elkaar te krijgen vraag ik met klem om de kinderen voor ze naar de studio komen geen “lachinstructies” te geven. Zeker voor jonge kinderen is dit heel moeilijk waardoor de lach die ze laten zien vaak niet spontaan is. Omdat ik  juist die spontane lach willen laten zien, wil ik de kinderen graag verrassen met wat gekkigheid tijdens de shoot waardoor ze spontaan gaan lachen.

​

Om te zorgen dat de kinderen tijdens de shoot in de camera kijken of juist niet in de camera kijken  vraag ik  om als ouders niet achter me de aandacht te trekken. Hierdoor raken de kinderen afgeleid en kan ik  niet de foto’s maken die ik graag willen maken. Als ik hulp nodig heb zal ik dat zeker aangeven.